نزدیک به پانصد نفر از مامورین شامل نیروی انتظامی، ضد شورش ، آتش نشانی و اورژانس در منطقه آمده بودند و قریب دو ساعت طول کشید تا ایشان پایین آورده شوند و مسیر باز شود .
من خود شاهد تمام این وقایع بودم .
در طول روز هم در مناطق مرکزی تهران از جمله انقلاب ، ولیعصر ، دانشگاه تهران و تمام خیابانهای اطراف ، آریاشهر ، میدان فاطمی ، خیابان جمهوری ، فردوسی و مناطق دیگردرگیری و تظاهرات بود.
نیروهای ضد شورش و بسیج و لباس شخصی نیز با باطوم ، گاز اشک آور و تیر هوایی به مقابله با مردم پرداختند .
از صبح هزاران نفر نیروی ضد شورش و انصار حزب الله و بسیج با تجهیزات مختلف ازجمله چماق و باطوم و گاز اشک آور و سلاح گرم آماده سرکوب بودند .
تظاهرات و درگیری تا الان ساعت 50 / 10 شب ادامه دارد .
این درگیری ها نشانگر افزایش شدت نارضایتی عمومی مردم به خصوص نسل جوان همانها که بعد از انقلاب 57 متولد گشته اند ، میباشد .
نسل انقلاب بیشترین مشکل را با انقلاب اسلامی دارد !
چرا چنین است ؟
نظام های بسته و انحصار گرا که بر اساس روابط شخصی و فامیلی شکل می گیرند ، هموراه شایسته سالاری را فدای منافع شخصی و گروهی و ایدئولوژیک می نمایند .
گزینش سالهاست که در ایران بلای جان جوانان شده .
در تمام رشته های علمی، فنی و تخصصی به جای سوالات و مسائل تخصصی ، اصول دین و نماز و وضو می پرسند .
هرکه سابقه بسیج دارد ازانواع سهمیه ها بصورت مشرع و نامشرع بهره می برد .
به بهانه ارجهیت تعهد بر تخصص .
و بعد همین افراد غیر متخصص به ظاهر متعهد در پروژه هایی چون مسکن مهر و پروژه های راه سازی ، رشوه های چند میلیارد تومانی می گیرند .
این نشان میدهد که :
انسان غیر متخصص هرگز نمی تواند به کار و وظیفه اش متعهد باشد .
چرا چنین است ؟
استبداد مذهبی که با هر گونه انتقاد و اعتراض به شدت مشکل دارد و آن را کفر و محاربه علیه حکومت اسلامی میداند ، به خاطر همین انتقاد ناپذیریش به سوی فساد و تباهی سوق پیدا میکند و به دلیل بسته بودن و ناشایسته سالاریش و سیستم مدح و ثنا و درغ و ریا که در آن حاکم است روز به روز به سوی انحطاط و نابودی پیش میرود و نمی تواند خواست و نیازهای مردم به خصوص نسل های نو را تامین نماید .
نتیجتا با انباشت خواسته ها و مطالبات ، بن بست شدت پیدا می کند و چون نظام های استبدادی به خصوص استبدادی مذهبی با هرگونه اصلاح و بهبود مشکل دارند ، تنش بین نیروهای مردمی طرفدار تغییر و اصلاح ازیک سو و نیروهای وابسته به قدرت (و منافع مادی حاصل از آن) افزایش پیدا کرده و به سوی انفجار پیش میرود.
روندی که د ر مصر و تونس شاهد آن بودیم و در ایران نیز تداوم دارد .
البته در ایران نیروهای طرفدار استبداد حاکمه به دلیل بهره گیری از اهرم های اقتصاد و مذهب و نیروهای نظامی بسیار نیرومندند و شکست آنان سخت تر .
اما به هر ترتیب این انفجار مطالبات در ایران نیز رخ خواهد داد و هر قدر این فنر بیشتر فشرده شود انفجار شدید تر و با آسیب و خونریزی بیشتر رخ خواهد داد .
و این چیزی نیست که به نفع کشور باشد .
حاکمیت باید اگر خودرا مردمی می داند و ادعا دارد که طرفدار مردم سالاری است ، با اصلاح و رفرمیسم همراهی کند .
اگر چنین نشود تباهی و فساد در حکومت از یک سو و افزایش فشار بر مردم به خصوص در بعد اقتصادی ایران را وارد فازجدیدی از سقوط قرار خواهد کرد .
ضمنا باید بدانیم که :
روند دموکراتیزاسیون روندی جهانی است و ایران نیز دیر یا زود مجبور است بپذیرد .
ادامه نظام فعلی تداوم انحطاط کشور است و لاغیر .
کارآمدی استبداد در قرن بیست و یکم به همان انداه کارآمدی درشکه در اتوبان است .
ملل دیگربا سرعت سرسام آوری در حال پیشرفت و توسعه اند و ما انتظار داریم درشکه ی کهنه استبداد ایرانی پابه پای پابه پای خودروهای مدرن آنان پیش رود .
حال ایرانیان باید تعیین کنند که درشکه را ترجیح میدهند یا ...
نوشته شده توسط شامان |
لينک ثابت
|چهار شنبه 27 بهمن 1389برچسب:استبداد , ایران , تمدن جهانی , دموکراسی , جنبش سبز ,|
